Rood

Rood

Rood

Nou ja, rood… Je kunt ook ‘links’ zeggen, maar dan is het: nou ja, links… Hetzelfde met ‘progressief’, maar wat ik bedoel: laten we het nou eens anders gaan doen.

Vandaag vergaderen zowel de partij waarvan ik nog lid ben als de partij waarop ik al tweemaal heb gestemd. Over samenwerking. Of een gemeenschappelijke fractie. Of een fusie. Ik verwacht in beide partijen weerstand en daartegen heb ik in dit geval zo’n weerzin dat ik overweeg om maar partijloos te worden. Mijn geduld met Prinzipienreiterei is op.

Tussen droom en daad staan praktische bezwaren en ik begrijp de mensen die erop wijzen dat samenwerking niet vóór de verkiezingen kenbaar is gemaakt. Maar dan wijs ik er op mijn beurt op dat het a. al bijna een half jaar geleden is dat er verkiezingen waren en dat we vooralsnog geen perspectief hebben op een spoedig gevormd kabinet en dat we nog steeds geregeerd worden door een kabinet dat wegens de toeslagenaffaire afgetreden is en desondanks vrolijk verder regeert onder leiding van een premier die door de week keurig in het pak succesvol kortsluiting heeft veroorzaakt bij alle leugendetectoren wereldwijd en op zondag in spijkerbroek en met een appeltje in de hand en een glimlach om de mond naar het Catshuis fietst. Om door te regeren dus. Ik denk dat ik niet de enige kiezer ben die zich nutteloos voelt, dan kan wat mij betreft een niet aangekondigde fusie op links er ook nog wel bij. In het geval bezorgde partijleden daar anders over denken en dit idee in meerderheid afwijzen, dan hoor ik in zo’n partij niet thuis. En ben ik dus weg.

Ben benieuwd.